Appletour

husky

Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami że listopad będzie pod znakiem jednodniówek, wczoraj (tj. 05.11) miała miejsce pierwsza z nich rozpoczynająca oficjalnie sezon zimowy A.D. 2006.

Wybór padł na beskid śląski, głównie z racji bliskości i chęci bliższego poznania okolicy. Plan przewidywał zdobycie trzech szczytów w zimowych skrajnie trudnych warunkach, w tym aż dwóch tysięczników Shocked

.

Wysiadłem w Wilkowicach i bez żadnej aklimatyzacji ostro wyruszyłem Wink

. Na pierwszy ogień poszła południowo-zachodnia ściana Klimczoka, zdobytego samotnie drogą klasyczną Wink

. Im bardziej nabierałem wysokości tym więcej było śniegu Exclamation

, był mokry i szło się nieco ciężko. Po dychnięciu w schronisku kierowałem się w stronę Błatniej, na szlaku mijałem grupki innych extremalnych wypraw których członkowie byli przeważnie w dość zaawansowanym wieku.
Wyrazy uznania że w taką paskudną pogodę mieli chęć wyjść z ciepłego, suchego domu na całodzienne namaczanie w górach. Na dodatek niektórzy zamiast tych wszystkich nowoczesnych i wydawałoby się niezbędnych elementów górskiego wyposażenia, szli chroniąc się pod parasolem i mając na nogach "specjalistyczne buty wysokogórskie" typu Relax. Jak widać można i tak, co wcale nie znaczy że gorzej bo humory im dopisywały.

Ale wracając do tematu, gdy zbliżałem się do schroniska na Błatniej, na polanie porządnie wiało, śnieg sypał prosto w twarz (z powrotem prosto w .... Laughing

) i pomyślałem wtedy że niegłupim pomysłem byłoby sobie fundnąć jakieś gogle czy cóś podobnego, bo to średnia przyjemność dostawać ciągle po oczach.
W schronisku byli tylko gospodarze, dopiero po pewnym czasie pojawiali się nieliczni turyści. Szybka kawa i w drogę powrotną, na kolejny i ostatni już tysięcznik - Szyndzielnię. W międzyczasie na szlaku pojawiło się trzech strasznych gości na swych jeszcze straszniejszych skuterach i zamieniło całkowicie resztki śniegu w błoto Evil or Very Mad

(oby im język usechł i nie mogli piwa pić).

Po dotarciu w końcu do schroniska na Szyndzielnię (małe zagęszczenie ludzkie) i skosztowaniu zasłużonej nagrody (czytaj piwa grzanego), zejście w dół, do miejsca skąd zaczynałem.

Mimo że pogoda nie była wymarzona to udało mi się zrobić kilka fotek, które już są na mojej stronie.